Açıklama

Mutluluk ülkesine giden bütün trenlerSon yolcusunu benden önce almışlar.Ben son durağa son tren gittikten sonra varanım.Bekliyorum.Karlarla kaplı hayatımda etrafımdaki her şey buz tutarkenBen kardelen olmayı başarabilir miyim?Hiç bilmiyorum.Hep hayatın siyah rengidir kader neden mutlu günler kaderden değil?Ölen bir yakınımızı düşünelim. Onunla hiç mutsuz gün geçirmemişGibi hep iyi şeyleri hatırlayıp güzel günleri anarız.O zaman çok geç değil öldürün hayatı içinizde.Güzel günleri hatırlamak adına.Bu sizi mutlu edecektir.Hatalar insanları daima olgunlaştırır.Ama beni o kadar çocuklaştırdı ki ağlayacağımGeçecek uyuyup unutacağım.Tesellim teselliye muhtaç.