Açıklama

Okuma Alegorileri Rousseau Nietzsche Rilke ve Proust’ta Figürel Dil yirminci yüzyılın önemli dekonstüksiyonist edebiyat eleştirmeni ve teorisyeni Paul de Man’ın (1919-1983) en dikkate değer ve bu yüzden en fazla ilgi gören metnidir. De Man dekonstrüksiyonist eleştiri geleneğinin önemli düşünürlerinden biridir; bu geleneğe göre dekonstrüksiyonist eleştiri her dilin inşa edilmiş dil olduğu gözlemiyle başlar. bu yüzden eleştirinin görevi dili dekonstrüksiyona tabi tutmak ve arkasında yatan şeyi ifşa etmektir. Bu metinde de Man Rilke’nin şiirlerinin Proust’un Geçmiş Zaman Peşinde’sinin Nietzsche’nin felsefi yazılarının ve Rousseau’nun önemli metinlerinin ayrıntılı ve özenli okumalarını/yorumlarını yaparak her yazının kendisini dil olarak kendi aktivitesine yönelttiği sonucuna varır; dil daima güvenilmez kaypak ve imkansızdır.